Trois από everywhere, del 2

Νά'μαι και γωωωω!
Επέστρεψα σαν την αστραπή, σαν το άλογο που ξεφυσάει στην τρικυμία.... αυτό.
Η συνέχεια του προηγούμενου ουμπερπόστ, έρχεται να σε πετάξει απο τη σαγιονάρα Μιτσούκο, to make you lose the eggs and the baskets, και άλλα τέτοια...

Ντου γιου λάηκ μαμαζέλ δη Γκρης?

Και ξεκινώ με το παλικάρι το Θύμιο Καραντάιμας που είναι πρωτεργάτης του μεσογειακού μπλακ, λέει, μαζί με τους Μούνσπελ (ο Ριμπέιρο βέβαια είναι πιο αξιαγάμητος αλλά τεσπά). Στο άσμα το αποπάνω ακούμε την ιστορία του Όμπερον και της Τιτάνια (όχι το ξενοδοχείο μωρή, να ανοίγουμε και κανα Σέξπιρ) που πλακώνονται για ένα λόγο που τώρα μου διαφεύγει, διότι Σέξπιρ κάναμε στο πρώτο έτος και τι να σου κάνει ένα μυαλό χειμώνα-καλοκαίρι... Ναι, πλακώνονται που λες και τα κάνουνε όλα κεραμιδαριό γιατί είναι ξωτικά και ελέγχουν τα στοιχεία της φύσης και τέτοια. Κολλάει η μουσική σε τσακωμό ζευγαριού πλάκα πλάκα. Γενικώς το ψάχνουν οι κύριοι και ο Θύμιος έχει ένα καρακτέρ ιντερεσάντ. Αυτά.

Συνεχάω με Σαπίζοντα Χριστό, γκάιντες, ηπειρώτικο μπλακέισον και γκρήκλις προφορά. Τα αδέρφια Τόλη κλασσική αξία στο μανογουωρίζον ακραίο, έχουν γράψει μια κάποια ιστορία οι αθρώποι, δεν είναι και ο πάσα ένας (για αποδείξεις βλέπε το μάθημα του Fenriz στα extras του Until the light takes us dvd). Χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο θέλω να παραθέσω το τοπ σχόλιο του Non Serviam γιατί απλά τα σπάει.: "ΗΜΟΣΙΟ - ΜΠΕΡΝΙ ΓΟΥΝΤΕΝ ΑΪΣΟΝΣ ΜΕΝΙΑΛ ΜΑΝ - ΙΝ ΔΕ ΚΑΤΛΣΑΤΟΟΥ ΝΟΤΟΡΙΟΥΣ ΚΙ - ΑΝΜΠΛΕΣΕΝΤ ΑΙΖΟΛΕΪΤΕ ΟΠΕ ΣΙ ΓΟΥΙΤΣ ΛΟΡΝΤ ΧΙΜΣΕ ΝΟΝ ΣΕΡΒΙΑΑΑΑ ! ΑΑΑΑΑ! (ανάσα) ΑΑΑΑΑ! ΣΑΜΠΤΕΡΙΝΑΝ ΑΜΠΙΣΙΟΝ ΔΕ ΑΝΤΕΣΑΪΝ ΝΕΒΕ ΣΑΒΙ ΝΑΚΕΦΛΕΚΕΣΚΕ ΑΝΤΕΡΣΤΕΪ ΔΕ ΜΑΝΚΑΪ ΑΛΙΣ ΚΙ ΟΥΝ ΣΙΦΤΙΜΑΪΤ ΤΕΚΕ ΜΕΪΚΓΙΟΥ ΕΪΣΧΟΤ ΑΣΕΜΕΕΕΕΕ! ΝΟΝ ΣΕΡΒΙΑΑΑΑ ! ΑΑΑΑΑ! (ανάσα) ΑΑΑΑΑ! ΤΟΥ ΔΕ ΦΕΪΣ ΟΦ ΕΪΣΕ ΕΙ ΚΑΙ ΒΟΥΤΣΕΪ ΧΙΣΒΟΪΣ ΕΤΕΛΕΤΑΙ ...." Απλά. Ακομπλεξάριστη. Μπαντάρα.

Άλλα καλόπαιδα από εδώ, κλείνω με ένα ακόμα μπλακοειδές τραγούδι, γιατί έτσι μας αρέσει, μαύρη νύχτα κι άρακλη. Μουσικάρες, κάποιοι τους θεωρούν πιό ποιοτικούς από τους 2 αποπάνω, αλλά αυτά είναι υποκειμενικά πράματα και επιδέχονται συζητήσεων, τσακωμών, μαλλιοτραβηγμάτων και "δε σου ξαναμιλάω, τέλος". Είναι απο αυτούς τους υπερελάχιστους που ότι κι αν βγάλουν, καλό είναι, και μπράβο τους. Αισθητική αξία δεν κοιτάω όπως βλέπεις, διότι α) βαστάω επίπεδο και β) σαν το Θέμη κανείς. Η συγκεκριμένη δισκάρα είναι και η αγαπημένη μου των κυρίων γιατί ισορροπεί τέλεια την καφρίλα και το μάγιεστυ. Εύγε.

Βουρ για Αγγλετέρες λοιπόν, πάμε για τσάι, σοκολατάκια After Eight και μπισκότα με 99% βούτυρο.

Το λίκνο της μπίχλας με το πιό πιασάρικο κομμάτι τους κατά την ταπεινή μου άποψη. Γαμάει το τραγούδι, παραδοσιακά στιχάρες του κοντοπίθαρου Ντάνι Μπίχλα. Ο άνθρωπος είναι διανοούμενος, το θυμάμαι από τότε που διάβαζα χάμερ και τονε θαύμαζα που τα έλεγε τόσο ωραία και κυριλάτα. Θα μου πεις γιατί μωρή δε βάζεις κανένα πιό κλασσικό, πιό επιδραστικό, πιο σουπεργοάο? Και να σου απαντήσω οτι εδώ το μαγαζάκι είναι δικό μου και κάτω η αντικειμενικότητα. Άντε μην αρχίσω να τραγουδάω Her ghost in the fog α-λα Σάρα Τζέζεμπελ και σπάσω όλα τα κρύσταλλα του σπιτιού με τις σοπρανιές μου.

Iron Maiden και εδώ ο Βρασίδας σου κλείνει το ματάκι και σου χαμογελάει στραβοδόντικα... Έρχεται και σένα η ώρα σου και όλοι μας μια μέρα θα γεράσετε και θα πεθάνετε. Απορείς καλέ μου φίλε που εγώ ναι, ναι μωρό μου εγώ καταδέχομαι να έχω Άρονμέντεν στο υπέρτατο αυτό ποστ, αλλά δεν καταλαβαίνεις ότι τα πραγματα δεν είναι ασπρο-μαύρο. Το γεγονός ότι δεν κόβω αορτή για τους κυρίους δε σημαίνει οτι δε μ'αρέσουνε κιόλας. Άντε πια, είμαι πολύ παρεξηγημένη τελικά. Για τους αποπάνω δε λέω πολλά γιατί λογικά τα ξέρεις ήδη, και μάλλον καλύτερα από μένα. Αυτό που δεν ξέρεις ίσως είναι ότι ενας εκ των κιθαριστέων ο μεσιέ Αντριάν, έκανε κάποια στιγμή μια μικρή συνεργασία με τον ΚΙΣΚΑΡΟ στο πρώτο του σόλο, ονόματι Instant Clarity. Ψαχ'το.

Κάνε στην άκρη μωρή όλες θα πάρουμε Νικολάκη Χολμς. Βίντεο επιλεγμένο με κριτήρια του κώλου. Κυριολεκτικά. Τραγουδάρα βέβαια που ικανοποιεί και τα ελεχτρονικά μου, αλλά όπως λεει και η γαμάτη διαφήμιση duo: "Δεν είναι αυτό το θέμα". Για να βλέπουν κάποιοι οτι μπορείς να είσαι ταλαντούχος και μάστερμαιντ και ταυτόχρονα να σε βλέπει ο κόσμος και να ανοίγει η καρδιά του. Και άλλα όργανα τελοσπάντων. Αυτά, πάει το επίπεδο.

Ξαναγυρίζουμε στα θερμά κλίματα. Μπενβενούτο α Ιτάλια!

Τούτα δω τα ζαβά αρέσουν πολύ ενού φίλου και μου τους έμαθε. Ενδιαφέρον μίγμα κλασσικιάς μουσικής με καφρέισον. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη και το παραπάνω τραγούδι είναι άκρως κλαψάρικο και μελαγχολικούλι και χειμωνιάτικο και ψιλοζεσταίνομαι αλλά έτερον εκάτερον. Το βίντεο είναι ψιλοαριστούργημα και ένα παράδειγμα ΣΩΣΤΗΣ κίνησης μπροστά σην κάμερα. Κέλ αμούρ, κέλ ρομάνς, κέλ κουαλιτέ. Μπραβίσσιμι.

XAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXA....... AAAAAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXA!!!! :)

Με όνομα βαρύ σαν ιστορία εδώ οι αποπάνω κύριοι. Για να το σοβαρέψουμε λίγο μετά το προηγούμενο ολίσθημα. Death SS πανάρχαιοι, και θεούληδες έχουν πάρει αμπάριζα ιδιώματα και τα έχουν απαυτώσει. Το συγκεκριμένο στάιλ ψιλοdoom, ψιλοhorror με λίγο ινταστριαλάκι μέσα Α-ΛΑΗΚ. Ψαχ'τους και παραπάνω αν θες, έχει ψωμί εδώ η υπόθεση με τα παππούδια!!

Νορβηγία σ'αγαπώωωω, να σε ξεχάσω δε μπορώωωω....

Ό,τι και να λέμε, όσο κι αν σπέρνει το Sham Mirrors, όσο θεΐλα κι αν είναι οι ερμηνείες του Vortex στο Sideshow Symphonies, αυτό εδώ το άλμπουμ των αγαπημένων αρκούδων είναι αριστούργημα. Με τη φουλ σημασία της λέξης. Το συγκεκριμένο τραγούδι δε, σε πείθει οτι αν αποφασίσουν ξανά να συνεργαστούν Sverd, Garm και Vortex, θα εκραγεί το σύμπαν. Και καλά θα κάνει. In between the arrows of time, I suffer eternally, γαμώ το στανιό μου, γαμώ. Δεν είναι πολλές οι μπάντες που θα σου αλλάξουν τη ζωή, αλλά αυτή ^^^^^^^ ΕΙΝΑΙ.

Ιστορία μου, αμαρτία μου, το συγκεκριμένο κομμάτι. Εεεεε κομματάρα... Εεεεε ΥΜΝΟΣ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το καλοκαιριάτικο μεσημέρι που πρωτοάκουσα αυτή τη ΔΙΣΚΑΡΑ και με είχε πιάσει μια κρυάδα άλλο πράγμα. Τι μαγεία να σε μεταφέρει η μουσική σε άλλους κόσμους, κλίματα, εποχές και θερμοκρασίες. Το τσιριδάκι του Ισάν ή Ιχσάχν (πώς το θες?) σε αντιπαράθεση με την εξαίσια ατμόσφαιρα γαμάει και δέρνει και μπράβο μου που το διάλεξα απο το Mother North που είναι επίσης τραγουδάρα αλλά τέτοιο σεντιμάν δε σου προσφέρει, πώς να το κάνουμε?

Καμάρια μου! Το νέο αίμα του Νορβηγικού τα-πάντα-όλα μέταλ. Το νέο μου πρωινό κόλλημα (δλδ αυτά που ακούω το πρωί για να στρώσω δερματάκι). Έρχονται έμαθα με τους Σλέηερ και έχω αποκτήσει ένα ενδιαφέρον να πάω εντελώς ξαφνικά. Είναι και οι Down, είναι και οι Rotting Christ. Εγώ άμα πάω για τους Kvelertak θα πάω αλλά μη βγει παραέξω ;) Ψάχ'τους αλήθεια, είναι μπαντάρα και φτιάχνουν και γαμώ τα βίντεα. Κβέλερτααααααακ!!!

Αυτά για σήμερα. Με ευχαριστίες στον Σθέν για τους Ιταλούς και στον Τσάιο για τους SF και την παρέα :)
Σε αφήνω με την αναμονή για τους επόμενους και τελευταίους τέσσερις. Και μιλάμε για κολοσσιαία μεγέθη. Ολλανδία για Αννέκε και τα μυαλά στα κάγκελα, Σουηδία της καρδιάς μας που αν καταφέρω να διαλέξω μόνο τρία, να με χέσεις, Φινλανδιάρα που... το ίδιο βασικά (θα πρέπει να κάνω ασκήσεις αυτοσυγκράτησης) καιιιιι μια σουρπρίζ, μια χώρα μπαλαντέρ που θα σου εξηγήσω τα περαιτέρω next time.

Ως τότε, σε φιλώ
ο Στήβ